...ale za to sos...

Powrót z wakacji wiąże się u mnie w tym roku z obsesyjną potrzebą nawinięcia na szpulkę  wszystkich zwisających nitek...
To jedna z myśli, które odziedziczyłam po moich przełożonych, których kilku w swym życiu miałam, dotycząca tego, jak radzić sobie w nawale różnych obowiązków, równie ważnych i jednakowo palących się na czerwono w terminarzu...
"Pociągać równo wszystki nitki".

Więc je pociągam.

We wtorek pociągnęłam nitkę, która wychodziła z garażu. Został tam, w miejscu które pełni u nas rolę piwnicy, słój z nastawioną nalewką truskawkową, którą gdzieś tu wcześniej chyba się chwaliłam...
Naleweczka miała być zlana podczas mojej nieobecności i początkowo myślalam, że wydam pisemny plan działania małpożonkowi, ale w końcu stwierdziłam, że 5 czy 7 tygodni nie robi aż takiej różnicy...

 

Otóż i ona po przefiltrowaniu do butelek.

 

Teraz powinna sobie odpoczywać i nabierać smaku, ale powiadam Wam, już teraz jest wyborna.

 

Wiem bo próbowałam kiedy ją "filtrowałam" po dodaniu soku z cytryny. Nie mam lejka z sączkiem (takie laboratoryjne skojarzenia), więc wzięłam gazę, i kiedy cząsteczki cytryny oraz włoski z truskawek nieco zamuliły oczka mojego sączka nalewka zaczęła robić bokami.

 

Ja zaś by utrzymać blat kuchenny w porządku ściekające po słoju strumyczki nalewki skrzętnie zbierałam. Mniaaaam.

 

Ale to nie wszystko. Do mniejszego słoika odcedziłam wcześniej truskawki, które pracowały na tę naleweczkę.

 

I tu jak w kawale o męskim przepisie na kurczaka w sosie z różnych alkoholi. Sos: dodać wódkę, wino, koniak, brandy, whisky... Następnie kurczaka wyrzucić, a sos... sos - palce lizać!

 

Otóż truskawki, proszę Państwa,  truskawki palce lizać.

 

I niech mi tu Monia nie próbuje wmawiać, że alkohol to wydaliny bakterii a po piciu człowiek sika własnym mózgiem :)

 

Może to i naukowo udowodnione, ale przecież jakoś trzeba żyć i chyba lepiej umrzeć z wyżartym mózgiem, niż zdrowym nie próbując w życiu niczego, prawda?