Igor Sikirycki "Kram z wierszykami"

Autor: Igor Sikirycki
Tytuł: "Kram z wierszykami"
Ilustracje: Lucjan Urbaniak
Wydawnictwo: Krajowa Agencja Wydawnicza
Miejsce i rok wydania: Łódź 1980
Liczba stron: 64

Klasyk dziecięcej poezji miał i ma swoich wiernych naśladowców, zarówno współcześnie KLIK, ale też i 30 lat temu. Już od pierwszej strony i pierwszych rymów pobrzmiewa inspiracja Brzechwą i łatwo można odnaleźć analogię do "Idzie Grześ przez wieś" we "W kółko Macieju", do "Lenia" w "Pracusiu" i do "Samochwały" w "Zdolnym Kaziu". O podobnym rytmie, wyraźnie nawiązujące treścią i budową do wyżej wymienionych wierszy, oparte na podobnej grze słownej.
To tylko na początek, chyba by zachęcić czytelników do zagłębienia się dalej, ponieważ Igor Sikirycki [KLIK] nie jest raczej znany szerszej publice. Choć zasłużony dla kultury i sztuki w Łodzi, poświęcił się również sztuce i formom teatralnym skierowanym do młodszej widowni oraz oddany poezji mazurskiej, podejrzewam, że nie miał (i nie ma) takiego szerokiego grona odbiorców jak Brzechwa. Ale nie tylko Brzechwą Sikirycki stoi, nie odbierajmy mu chwały i talentu. Po wciągającym początku przechodzimy do krótkich, najczęściej czterowersowych satyrycznych utworów (fraszek), w których gra słów błyskotliwie puentuje szkolną i uczniowską rzeczywistość:

Lubi szkołę

Bardzo lubi nasza szkołę

Mój kolega Jasiek,

I dlatego po dwa lata

Siedzi w każdej klasie.

Poliglota

Tak go nazywają

Dziewczęta i chłopcy,

Bowiem język polski

Traktuje jak obcy.

Matematyk

Tęgi z Jacka "matematyk",

Wciąż do plotek ma tematy.

W "Kramie z wierszykami " mamy niemal samą poezję inspirowaną szkołą i dolą uczniów. Niemal, gdyż kilka ostatnich utworów nie jest związanych ze szkołą. Jest tam utwór "Dziwne zwierzę" o zebrze, która opowiada, że sprzedała paski tygrysowi i tak stała się osłem, ortograficzna łamigłówka o "Zebrze z Zegrza", która upamiętnia nazwanie przejścia dla pieszych imieniem tejże zebry, o "Cyganie", który złapany został za kradzież konia, ale próbował się wyłgać przed sądem, że ukradł tylko podkowę, do której przybito mu konia..., oraz "Nad Popradem" o rybakach łowiących ryby nie na przynętę, lecz na szczęście. A na zakończenie "Wierszyk z kukułką" obfitujący w życzenia:

Niech wierszyk ten do wszystkich dzieci

Na skrzydłach niby ptak doleci,

Głosem kukułki niech wymienia

Zawarte w strofach tych życzenia:

Niechaj wykuka na początek

Uczniom świadectwa pełne piątek,

Maluchom zaś i przeszkolakom

Pięknych zabawek ilość taką,

O jakiej każde dziecko marzy,

a jeśli chodzi o wędkarzy

Tych, co na ryby mają chętkę,

Niech życzy, by im karp zgiął wędkę,

Grzybiarzom samych grzybnych polan,

Piłkarzom zaś takiego gola,

Po którym w bramce pęka siatka,

Bo taki gol to wielka gratka.

Filatelisom wielu listów.

A w każdym znaczków koło trzystu,

Tym, co wzwyż skaczą, lekkich skoków

Z chwilą wytchnienia na obłoku,

A tym, co w dal, najdalszej dali

I aby w dali tej spotkali

Tysiące przygód właśnie takich,

O których pieśni nucą ptaki.

A gdy kukułka powymienia

Wasze życzenia i marzenia,

Wtedy na pewno i ja zdążę

Życzyć wam tylu pięknych książek,

By się wygięły wasze półki

I nich znów zabrzmi głos kukułki

Liczącej książki te starannie

Przez cały tydzień nieustannie.

Podobają mi się szczególnie te dotyczące książek... :-)


A ilustracje też zapadają w pamięć:

Wpis bierze udział w wyzwaniach:
- "Gra w kolory III (2017)" na blogu Magdalenardo "Moje czytanie ",
- "W 200 książek dookoła świata - 2017".