...już nie ma dzikich plaż... nad Jeziorem Powidzkim...

Jak zapowiadałam, kilka słów o niezwykłych okolicznościach przyrody, w których miałam okazję przebywać tuż przed ostatnim weekendem październikowym.

Kilka faktów - Powidzki Park Krajobrazowy - około 90 km na wschód od Poznania, najczystsze jeziora Wielkopolski wokół, największe jezioro, Jezioro Powidzkie z linią brzegową o długości 34 km, piękne lasy, w pobliżu jednostka wojsk lotniczych. Nieco informacji o parku dostępnych jest tu, a tu ciekawa baza o innych obiektach w Wielkopolsce.

Historycznie-rodzinnie: to miejsce, w którym służbę wojskową odbywał mój Tata. Potem służył w Ślubowie na Mazurach. Tam daleko byłam, w Szczytnie mieszka bowiem Ciocia Basia, żona mojego ojca chrzestnego (świętej pamięci...). Tu blisko, nawet bardzo, w zasięgu godziny jazdy, jak dotąd nie. Podróż nieco sentymentalna w głębi duszy, bo faktycznie wyjazd służbowy.

Tak było dnia piewszego:

na horyzoncie wieża kościoła w Powidzu...



widok z balkonu pokoju hotelowego MNK



I trochę detali, które jednak wymagały innej oprawy.

Czy woda czysta?

Odp: widok z pomostu:

Na taki widok, w mojej głowie od razu słyszę piosenkę Ireny Santor ... już nie ma dzikich plaż...

 Tutaj trochę pokombinowałam z programem - miał być detal i nastrój:

A pogoda zaczynała nam mówić "wracajcie do pracy" ;)

I jeszcze ostatni rzut oka na jezioro zza ogrodzonego terenu ....

i do pracy.

A rankiem, o świcie, kiedy ja z niedoschniętymi włosami rozgryzałam w łóżku 'foundation single crochet', aby go użyć do szalika z planowanego wówczas candy, koleżanki w oparach mgły wstającej nad jeziorem ćwiczyły jogę.

Poniższe zdjęcia są autorstwa Małgosi i Gosi:

Gosia, koleżanka z Warszawy, przed powrotem planowała odwiedzić ciekawe miejsca w okolicach. Myślała o Licheniu, ale proponowałam Jej raczej klasztor w Lądzie.

Zabytkowy zespół pocysterski, miejsce historyczne, o prawdziwych walorach poznawczych.

Nie Licheń, w którym byłam dwa razy: pierwszy zanim zaczęto budować bazylikę. Wtedy głowną atrakcją była Golgota i stary kościół. I potem czyli teraz, kiedy jest to dla mnie przykład złego gustu i ... hmmm... pokaz samouwielbienia dobroczyńców. Te tablice fundatorów to dla mnie błazenada. Ale przede wszystkim to miejsce tam jest brzydkie. Nie wiem, ile trzeba było ofiarować na budowę i czy za tablicę osobno? Sama wpłacałam składki na budowę, ale do głowy mi nie przyszło zeby sobie tablicę ufundować. A jeśli nawet wpłaciłam tyle co "fundatorzy", kto wie, to czemu nie mam swojej pamiątki?

Phi. Nie mam żadnego żalu i zazdrość mnie nie ściska, tylko PO CO TO? Nie wystraczyłyby księgi rachunkowe lub baza internetowa ofiarodawców?